Prodziekan Uniwersytetu Południowej Kalifornii (University of Southern California), profesor finansów i ekonomiki biznesu w USC Marshall School of Business, profesor biznesu i prawa w USC Law School oraz ekonomii politycznej w USC Economics Department. Światowej sławy specjalista w dziedzinie wynagradzania menedżerów. Po uzyskaniu doktoratu na University of Chicago w 1984 roku przez 7 lat pracował na Uniwersytecie Rochester’a, a następnie do 1994 roku na wydziale biznesu Uniwersytetu Harvarda. Przewodniczył komisji badawczej przy American Compensation Association (obecnie WorldAtWork). W swych badaniach koncentruje się zarówno na wynagrodzeniach i systemach premiowania, jak i na finansach, księgowości czy zarządzaniu zasobami ludzkimi. Na stałe współpracuje z redakcjami “Journal of Financial Economics”, “Journal of Accounting and Economics”, “Managerial and Decision Economics”, “Journal of Corporate Finance”. Jest autorem ponad 40 publikacji dotyczących wynagradzania i premiowania, a także współautorem książki „The Economics of Executive Compensation”.
Według Murphy’ego efektywne wynagrodzenie managerów we współczesnej ekonomii światowej powinno się opierać na dwóch zmianach. Po pierwsze, długoterminowe plany premii należy zastępować możliwością wykupienia akcji firmy, po drugie - powiązać zwiększenie się części wynagrodzeń z zyskami akcjonariuszy. Wprowadzenie wynagrodzeń opartych na cenie akcji jest bardziej ryzykowne niż stała pensja. Według Murphy’ego tak stworzony system płac zapewnia jednak silną motywację menedżerów do uczenia się, jak ich działania wpływają na zwiększanie wartości akcji firmy. Restrukturyzacja wynagrodzeń zapewnia tworzenie bogactwa niezależnie od ekonomicznej sytuacji przedsiębiorstwa. W przedsiębiorstwach intensywnie się rozwijających zapewnia możliwość wzrostu. W przedsiębiorstwach stabilnych prowadzi do cięcia kosztów i zarządzania gotówką. Współczesna rewolucja przemysłowa, przez stworzenie nadmiaru wydajności w pewnych sektorach stworzyła zdaniem Murphy’ego niesamowite możliwości wzrostu w innych. Murphy twierdzi, że firmy trzymające się tradycyjnych praktyk wynagrodzeń nie będą w stanie wykorzystać nowych możliwości, co spowoduje ich degradację.
Murphy prowadził badania dotyczące różnic wynagrodzeń kadry zarządzającej w USA i Wielkiej Brytanii. Jego zdaniem typy analizy są szczególnie istotne, ponieważ duże firmy stają się coraz częściej międzynarodowe i muszą radzić sobie z rozbieżnością zarobków. Dodatkowo Murphy zwraca uwagę na fakt, iż kadra zarządzająca staje się coraz bardziej mobilna, przez co gotowa do zmiany kraju na ten, w którym zarobki są znacznie wyższe. Murphy podkreśla, że efekty działania tych samych czynników mogą być różne w zależności od kraju. Wykazał np., iż te same czynniki, które w USA doprowadziły do wzrostu popularności stosowania programów akcyjnych, w Wielkiej Brytania doprowadziły do znacznego ograniczenia takich praktyk.