Urodzony w Paryżu, żył w latach 1886-1944. Po ukończeniu studiów wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. W historii zarządzania jest on zaliczany do nurtu Industrial Engineering. Bedaux stworzył (i opublikował w 1916) pierwsze metody analityczne normowania, wartościowania i wynagradzania pracy robotników przemysłowych, znane pod nazwą: system Bedaux. W jego ramach zdefiniował jednostkę 1 Bedaux, jako ilość pracy robotnika w ciągu 1 minuty, wraz z przewidzianym odpoczynkiem. Zakładał, że wynagrodzenie pracownika powinno zależeć wyłącznie
od rodzaju pracy, nie zaś od wykształcenia czy innych walorów wykonawcy.
Z tego wynikała potrzeba przeprowadzania punktowej oceny wymagań stawianych wykonawcom różnego rodzaju prac.
Dla potrzeb pomiaru Bedaux opracował szereg kryteriów syntetycznych, tzw. kryteriów stopnia trudności pracy, którym przypisywał określoną liczbę punktów. Kryteria te to:
1. Wykształcenie, doświadczenie, zręczność
2. Odpowiedzialność i wysiłek umysłowy
3. Wysiłek psychofizyczny
4. Ryzyko zawodowe
Wyżej wymienione kryteria dotyczą pierwotnej wersji metody oraz wartościowania pracy robotników fizycznych. Z biegiem lat Bedaux udoskonalił swoją metodę, tak aby można ją było też wykorzystać w sposób uniwersalny - do wartościowania pracy kadr biurowych i kierowniczych. Wymagało to dodania dwóch następujących kryteriów:
5. Właściwości umysłowe (duchowe)
6. Właściwości moralne
Bedaux przydzielił specjalistom jedynie funkcje doradcze, a ocenę pozostawiał kierownictwu przedsiębiorstwa. Starał się, aby system stał się uniwersalny i objął także pracowników biurowych i kierownictwo. Założenia systemu Bedaux zostały udoskonalone przez Towarzystwo Jego imienia. W Nowym Jorku założył Bedaux Corporation, przedsiębiorstwo doradcze, zajmujące się wdrażaniem jego systemu w Ameryce i za granicą. Pierwsze wdrożenia objęły przemysł włókienniczy i gumowy. System zastosowały takie firmy, jak: General Motors, Du Pont, ITT, Standard Oil, Kodak. Bedaux stworzył międzynarodową sieć doradztwa w zakresie naukowej organizacji, którą kierował na odległość. W czasie II Wojny miał biura w 22 krajach i zatrudniał 400 konsultantów. Jest autorem książki „The Bedaux efficiency course for industrial application” (1917).
