Analityczna metoda wartościowania pracy, stworzona z myślą o wartościowaniu pracy w największych przedsiębiorstwach, w których metody sumaryczne nie byłyby wystarczające z powodu zbyt dużej ilości stanowisk. Jej autorem jest Tadeusz Oleksyn. Głównymi celami twórcy metody były jej użyteczność, wygoda i szybkość w praktycznym zastosowaniu, a także gwarancja miarodajnych wyników, przy jednoczesnej łatwości zastosowania. Podstawą dla ustalenia kryteriów syntetycznych metod AWP był tzw. Schemat Genewski. Metoda powstała w 1990 roku.
Podczas definiowania poszczególnych kryteriów w metodzie AWP położono szczególny nacisk na ich adekwatność w stosunku do bieżącej sytuacji na rynku pracy oraz do realiów stanowisk tak, aby rezultaty wartościowania odpowiadały wewnętrznym i zewnętrznym warunkom przedsiębiorstwa. AWP to metoda uniwersalna, a więc przystosowana do wartościowania stanowisk robotniczych oraz nierobotniczych, z wyłączeniem stanowisk prezesów i członków zarządu w spółkach prawa handlowego oraz dyrektorów przedsiębiorstw państwowych. Wyłączeni z procesu wartościowania są w tej metodzie także kierownicy najwyższego szczebla. Pierwsza wersja metody – AWP-N jest jedną z najmłodszych polskich metod analitycznego wartościowania prac biurowych i kierowniczych. Metoda była modyfikowana, jej kolejne wersje to AWP–2, AWP–2BIS, AWP–2006.
Patrz też:
Analityczno-punktowe metody wartościowania pracy,
Metody wartościowania pracy,
Wartościowanie pracy