Stosowanie świadczeń dodatkowych
Odsetek firm oferujących swoim pracownikom świadczenia dodatkowe wyniósł 96%, co potwierdza dużą świadomość organizacji w zakresie pozafinansowego wynagradzania pracowników. Dodatkowo 14% firm do końca 2014 roku do swojej oferty planuje wprowadzić nowe benefity. Przede wszystkim będą to świadczenia zdrowotne, benefity związane z rekreacją i wypoczynkiem oraz świadczenia prorodzinne (wykres 1.). Tylko 1% ankietowanych chce ograniczyć liczbę oferowanych świadczeń.
Grupy świadczeń dodatkowych, które firmy planują wprowadzić
do swojej oferty do końca 2014 roku
Polityka świadczeń dodatkowych w 2014 roku, Sedlak & Sedlak
Zdecydowanie najpopularniejszym benefitem, podobnie jak w 2013 roku są szkolenia i kursy zawodowe. Na drugim miejscu w rankingu benefitów znajduje się podstawowa opieka medyczna. Pierwszą trójkę rankingu świadczeń dodatkowych zamykają szkolenia językowe. Bardzo duży wzrost, w porównaniu do roku poprzedniego, odnotowano w przypadku specjalistycznej opieki medycznej – z 39 miejsca w rankingu benefitów w 2013 roku na 6 miejsce w 2014 roku.
Najpopularniejsze świadczenia dodatkowe w 2014 roku
|
ranking
|
popularność
|
świadczenie
dodatkowe
|
|
1.
|
86%
|
szkolenia, kursy zawodowe
|
|
2.
|
79%
|
podstawowa opieka medyczna
|
|
3.
|
74%
|
szkolenia językowe
|
|
4.
|
71%
|
udział w konferencjach
branżowych
|
|
5.
|
67%
|
zajęcia sportowe (basen,
siłownia, fitness)
|
|
6.
|
64%
|
specjalistyczna opieka
medyczna
|
|
7.
|
64%
|
imprezy integracyjne
|
|
8.
|
61%
|
ubezpieczenie na życie
|
|
9.
|
61%
|
zapomogi w przypadkach
losowych
|
|
10.
|
61%
|
samochód służbowy do
użytku prywatnego
|
Polityka świadczeń dodatkowych w 2014 roku, Sedlak & Sedlak
Finansowanie świadczeń dodatkowych
Najwięcej firm (35%) deklaruje, że na świadczenia dodatkowe na jednego pracownika miesięcznie wydaje od 101 do 300 PLN. Taka tendencja utrzymuje się od 2012 roku. Warto podkreślić, że w porównaniu do roku poprzedniego ponad dwukrotnie spadł odsetek firm, które nie potrafią oszacować ile wydają na benefity na jednego pracownika (wykres 2.).
Procent firm ponoszących określoną średniomiesięczną wysokość wydatków
na świadczenia dodatkowe na jednego pracownika w latach 2012 – 2014
Polityka świadczeń dodatkowych w 2014 roku, Sedlak & Sedlak
Do finansowania benefitów firmy wykorzystują między innymi środki z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych – funkcjonuje on w 83% badanych firm (wykres 3.). Prawie połowa z nich z ZFŚS rocznie na jednego pracownika wydaje od 801 do 1 200 PLN.
Procent firm, w których funkcjonuje
Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych w 2014 roku
Polityka świadczeń dodatkowych w 2014 roku, Sedlak & Sedlak
Zarządzanie programem świadczeń dodatkowych
Zaledwie 28% firm informuje pracowników o łącznej wartości pakietu świadczeń dodatkowych. Generalnie im większa liczba zatrudnionych, tym mniejszy odsetek firm, które deklarują, że przekazują pracownikom informacje o wartości benefitów. Wśród firm, gdzie wielkość zatrudnienia przekracza 1 000 pracowników jest ich 17%, natomiast wśród firm zatrudniających do 49 pracowników jest ich 45% (wykres 4.).
Procent firm, o różnej wielkości zatrudnienia, informujących pracowników
o łącznej wartości pakietu świadczeń dodatkowych w 2014 roku
Polityka świadczeń dodatkowych w 2014 roku, Sedlak & Sedlak
Duży odsetek firm (72%) różnicuje ofertę świadczeń dodatkowych dla poszczególnych grup pracowników. Odsetek ten rośnie wraz z liczbą zatrudnionych oraz przychodami firmy. Głównymi kryteriami, które firmy biorą pod uwagę podczas przyznawania świadczeń dodatkowych są szczebel zarządzania (74%) oraz zajmowane przez pracownika stanowisko (64%) (wykres 5.).
Procent firm wykorzystujących poszczególne kryteria
do różnicowania świadczeń dodatkowych w 2014 roku
Polityka świadczeń dodatkowych w 2014 roku, Sedlak & Sedlak
O raporcie
Raport składa się z czterech części. W pierwszej części przedstawiono dane dotyczące oferty świadczeń dodatkowych w firmach w 2014 roku. W rozdziale zaprezentowano między innymi ranking najpopularniejszych benefitów. W drugiej części poruszono kwestię finansowania świadczeń dodatkowych. Omówiono w niej problematykę wartości pakietu świadczeń, partycypacji pracowników w finansowaniu świadczeń, informowania pracowników o wartości benefitów oraz funkcjonowania w organizacji Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Analizy zaprezentowane w trzeciej części dotyczą zarządzania systemem świadczeń dodatkowych w firmie, czyli outsourcingu benefitów, różnicowania świadczeń w obrębie różnych grup pracowników czy monitorowania programów świadczeń. Czwarta część raportu to zbiór tabel prezentujących szczegółowe dane na temat badanych zagadnień.
