Podstawa wymiaru składek
Stosownie do § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z dnia 18 grudnia 1998 r. (Dz.U. z 2017 r. poz. 1949), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Można by zatem stwierdzić, iż z uwagi na powyższe, odprawa będzie stanowiła podstawę wymiaru składek. Rozporządzenie w §2 wskazuje jednak katalog przychodów, które za taką podstawę nie są uznawane. Wśród nich są wymienione m.in. odprawy (§2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia).
Czy wszystkie odprawy zwolnione są z oskładkowania?
Z uwagi na ogólny zapis rozporządzenia, kwestia tego, czy każda odprawa (a więc ta wypłacana na podstawie obowiązku wynikającego z prawa jak i ta wypłacona dobrowolnie) nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek, była przedmiotem szerokich rozważań.
Ostatecznie Oddział ZUS w Gdańsku w interpretacji z dnia 31 maja 2017 r., zajął stanowisko, iż wyłączenie z podstawy wymiaru składek przychodów uzyskanych przez pracownika z tytułu odpraw, należy stosować zarówno do odpraw mających swe źródło w ustawach szczególnych, jak również tych wynikających z dobrowolnych porozumień zawartych między pracodawcą a pracownikiem. Między wypłatą a rozwiązaniem stosunku pracy musi istnieć natomiast ścisły związek, aby można było uznać zwolnienie z oskładkowania.
Podsumowanie
Reasumując, składkom ZUS nie będą podlegać zatem zarówno odprawy wyliczone według przepisów prawa, jak i te przyznane pracownikom dobrowolnie przez pracodawcę w drodze indywidualnych umów, porozumień czy ugód.
