Alfred Marshall

Żył w latach 1842-1924. Jest jednym z twórców ekonomii neoklasycznej. Studiował teologię, matematykę, filozofię. Wykładał etykę na Uniwersytecie w Cambridge. Zajmował się wieloma obszarami ekonomii, a szczególnie badaniem związków podażowo-popytowych oraz rozwinięciem teorii użyteczności konsumenta. Wprowadził do ekonomii pojęcie elastyczności popytu, które tłumaczy reakcję nabywców na zmiany cen różnych rodzajów dóbr i reakcję samej ceny na zmiany w popycie efektywnym. Nie wszystkie poglądy Marshalla zostały przez niego rozwinięte, lecz wiele stało się inspiracją dla późniejszych twórców.

Marshall uważał, że wartościowanie pracy jest niemożliwe do przeprowadzenia i w dodatku niepotrzebne. Swoje przemyślenia uzasadniał faktem, iż robotnicy oferują swoją pracę w ilościach „hurtowych”, więc nie sposób wykazać ich rzeczywistego wysiłku w określonym czasie. Zdaniem Marshalla wynagrodzeń robotników nie warto różnicować z powodu bardzo wysokiej podaży pracy. Nawet przy niskich zarobkach robotnicy wciąż będą przypisywać swojej płacy wysoką użyteczność krańcową. Z drugiej strony Marshall zauważał istnienie innych zawodów, w których wynagrodzenia mogą być w pewien sposób zróżnicowane. Sądził jednak, że płace otrzymywane w danym zawodzie wyznaczone są na takim poziomie, by utrzymać pracowników w sektorze i nie zachęcać ich do jego zmiany. Według Marshala płace wyznaczają ceny a nie odwrotnie, stąd względna stałość wynagrodzeń w zawodach.

Przyznawał, iż mogą występować okresowe fluktuacje płac, np. w związku z nagłym wzrostem popytu na tego typu usługi, a więc także ze wzrostem cen tych usług. Twierdził, iż stopniowo relacja między popytem na pracę a jej podażą musi powrócić do stanu pierwotnego, przede wszystkim z powodu napływających do sektora nowych pracowników skuszonych podwyżką płac. Wzrost podaży (która w długim okresie jest bardziej elastyczna), pociągnie za sobą spadek płac i sytuacja wróci do równowagi.

Marshall miał swój udział w badaniach nad ekonomiką przemysłu. Zidentyfikował on między innymi okręgi przemysłowe oraz położył podwaliny pod Włoską Szkołę Przemysłową. Jego najważniejsze publikacje to: “Principles of Economics” (1890), “Money, Credit and Commerce” (1923), “The Pure Theory of Domestic Values” (1879), “On Mr. Mill"s Theory of Value” (1876), “Remedies for Fluctuations of General Prices” (1887), “Distribution and Exchange” (1898).