Luis Gomez-Mejia

Profesor zarządzania w W. P. Carey School of Business przy Uniwersytecie Stanowym Arizony. Jego głównym obszarem zainteresowań badawczych jest zarządzanie personelem, ze szczególnym uwzględnieniem wynagradzania. Absolwent ekonomii Uniwersytetu Minnesota, na tej samej uczelni uzyskał doktorat. Przed rozpoczęciem kariery akademickiej pracował w działach zarządzania zasobami ludzkimi miasta Minneapolis oraz w Control Data Corporation. Był konsultantem w największych amerykańskich korporacjach, m.in. w IBM, Dupont, czy Honeywell. Wykładał na Uniwersytecie Carlosa III w Madrycie. Zasiadał w radzie naukowej Academy of Managment Journal. Jest współtwórcą i redaktorem “Journal of Managment Research”. To autor ponad dwudziestu książek, w tym: “New Perspectives on Compensation”; “Compensation and Benefits”; “Compensation, organizational strategies and firm performance” i najnowszej “Compensation strategy and organizational performance”. Opublikował ponad 200 artykułów, m.in. w “Academy of Management Journal”, “Academy of Management Review”, “Administrative Science Quarterly”, “Strategic Management Journal”, “Journal of International Business Studies”, “Industrial Relations” oraz “Personnel Psychology”.

Zainteresowania naukowe prof. Gomeza-Meji obejmują szeroko pojęte zarządzanie zasobami ludzkimi, w szczególności wynagrodzenia kadry kierowniczej, wynagrodzenia w sektorze high-tech i strategie wynagradzania. Przez czasopismo „Academy of Management Journal” został uznany za najaktywniejszego badacza w dziedzinie zarządzania. Prowadził badania, które potwierdziły hipotezy, iż w przypadku przedsiębiorstw administrowanych i kontrolowanych przez zarząd zmiana wielkości firmy związana była ze zmianą poziomu wynagrodzeń. Jak pokazały wyniki doświadczenia, w przedsiębiorstwach kontrolowanych przez właściciela ze zmianą poziomu wynagrodzeń związana była zmiana wyników firmy (np. zmiana przychodu), a w przedsiębiorstwach zarządzanych przez właściciela obie zmienne: wyniki firmy i jej wielkość korelowały ze zmianami poziomów wynagrodzeń. Na podstawie badań wnioskował, że struktura własnościowa nie tylko wpływa na zarobki menedżerów wyższego szczebla, ale także na płace wszystkich pracowników. Dr Gomez-Mejia podkreślał konieczność replikacji i rozwinięcia obserwacji w tym kierunku.