z dnia 3 lipca 1998 r.
w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.Na podstawie art.774 pkt.2 Kodeksu pracy zarządza się, co następuje:
§ 1. 1. Rozporządzenie określa zasady ustalania oraz wysokość należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej odbywanej poza granicami kraju.
2. Podróżą służbową odbywaną poza granicami kraju, zwaną dalej "podróżą służbową", jest wykonywanie zadania w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę.
§ 2. Czas pobytu pracownika poza granicami kraju liczy się przy podróży służbowej odbywanej środkami komunikacji:
- lądowej - od chwili przekroczenia granicy polskiej w drodze za granicę do chwili przekroczenia granicy polskiej w drodze powrotnej do kraju,
- lotniczej - od chwili startu samolotu w drodze za granicę z ostatniego lotniska w kraju do chwili lądowania samolotu w drodze powrotnej na pierwszym lotnisku w kraju,
- morskiej - od chwili wyjścia statku z portu polskiego do chwili wejścia statku w drodze powrotnej do portu polskiego.
§ 3. Z tytułu podróży służbowej przysługują:
- diety,
- zwrot kosztów:
- przejazdów, dojazdów i usług bagażowych,
- noclegów,
- innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
§ 4. 1. Dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki.
2. Wysokość diety za dobę podróży służbowej w poszczególnych państwach określa załącznik do rozporządzenia.
3. Kwota diety, o której mowa w ust. 2, będzie ulegała podwyższeniu stosownie do wskaźnika wzrostu wynagrodzenia walutowego w grupie zaszeregowania IX b, ustalonego dla danego państwa na podstawie odrębnych przepisów regulujących wynagrodzenia i świadczenia pracowników polskich placówek dyplomatycznych i urzędów konsularnych.
4. Podwyższenie diety wprowadza się począwszy od pierwszego dnia miesiąca, następującego po dacie wejścia w życie przepisu wprowadzającego podwyżkę wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3.
5. Dieta przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży służbowej.
6. Przy obliczaniu diet stosuje się następujące zasady:
- za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości,
- za niepełną dobę:
- do 8 godzin - przysługuje 1/3 diety,
- ponad 8 do 12 godzin - przysługuje 1/2 diety,
- ponad 12 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości.
§ 5. 1. Pracownikowi, który otrzymuje za granicą bezpłatne całodzienne wyżywienie lub gdy wyżywienie opłacone jest w cenie karty okrętowej (promowej) - przysługuje 25% diety ustalonej według zasad określonych w § 4 ust. 6.
2. Pracownikowi, który otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie, przysługuje odpowiednio na:
- śniadanie - 15% diety,
- obiad - 30% diety,
- kolację - 30% diety,
- inne wydatki - 25% diety.
3. Pracownikowi, który otrzymuje za granicą ekwiwalent pieniężny na wyżywienie, dieta nie przysługuje. Jeżeli jednak ekwiwalent jest niższy od diety, pracownikowi przysługuje wyrównanie do wysokości należnej diety.
§ 6. Pracownikowi odbywającemu podróż służbową w charakterze kuriera dyplomatycznego przysługuje dieta podwyższona o 25%.
§ 7. Za każdy dzień (dobę) pobytu w szpitalu lub innym zakładzie leczniczym za granicą pracownikowi przysługuje 25% diety.
§ 8. 1. Środek transportu właściwy do odbycia podróży służbowej określa pracodawca.
2. Zwrot kosztów przejazdu obejmuje cenę biletu określonego środka transportu, wraz z opłatami dodatkowymi, z uwzględnieniem przysługującej pracownikowi ulgi, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga na dany środek transportu przysługuje.
§ 9. 1. Za nocleg przysługuje pracownikowi zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym, w granicach ustalonego na ten cel limitu określonego w załączniku do rozporządzenia.
2. W razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1.
3. W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg w hotelu, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1.
4. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się w przypadku, gdy pracodawca lub strona zagraniczna zapewnia pracownikowi bezpłatny nocleg.
§ 10. 1. Pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu z dworca i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego oraz usług bagażowych w wysokości jednej diety w miejscowości docelowej za granicą oraz w każdej innej miejscowości, w której pracownik korzystał z noclegu.
2. W przypadku gdy pracodawca lub strona zagraniczna zapewnia i opłaca dojazd własnym lub wynajętym środkiem transportu, delegowanemu pracownikowi przysługuje wyłącznie ryczałt na usługi bagażowych w wysokości 1/3 ryczałtu, o którym mowa w ust. 1.
3. Ryczałt nie przysługuje, jeżeli nie zachodzi potrzeba dojazdu, gdyż z uwagi na rozkład lotu pracownik nie opuszcza lotniska.
4. Na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży służbowej.
§ 11. 1. Na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na odbycie podróży służbowej samochodem stanowiącym własność pracownika.
2. Za przejazd w podróży służbowej, o której mowa w ust. 1, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów według stawek za 1 km przebiegu, określonych przez pracodawcę na podstawie przepisów w sprawie warunków ustalania i zasad zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów nie będących własnością pracodawcy.
3. Pracownikowi odbywającemu podróż służbową, o której mowa w ust. 1, przysługuje ryczałt na usługi bagażowych w wysokości określonej w § 10 ust. 2.
§ 12. Jeżeli podróż służbowa trwa ponad 30 dni lub gdy państwem docelowym jest państwo pozaeuropejskie, pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów przewozu samolotem bagażu osobistego o wadze do 30 kg, liczonej łącznie z wagą bagażu opłaconego w cenie biletu.
§ 13. 1. W razie choroby pracownikowi przysługuje zwrot udokumentowanych kosztów leczenia za granicą oraz lekarstw.
2. Nie podlegają zwrotowi koszty lekarstw, których nabycie za granicą nie było konieczne, koszty leczenia z zakresu kosmetyki oraz nabycia protez ortopedycznych, dentystycznych, zakupu okularów.
3. Zwrot kosztów leczenia następuje ze środków pracodawcy.
4. W razie zgonu pracownika za granicą pracodawca pokrywa koszty transportu zwłok do kraju.
§ 14. 1. Pracownikom wchodzącym w skład polskich drużyn kolejowych, pocztowych, obsługi wagonów sypialnych i restauracyjnych, samolotów oraz pojazdów samochodowych, konwojentom pociągów i innym pracownikom odbywającym wielokrotne podróże służbowe za granicę przysługuje ryczałt w walucie obcej na pokrycie kosztów wyżywienia i innych drobnych wydatków, noclegów oraz dojazdów i przejazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości ustalonej przez pracodawcę.
2. Ryczałt, o którym mowa w ust. 1, może być ustalony za każdy dzień (dobę) lub za czas pobytu za granicą, niezbędny do wykonania określonego zadania.
3. W ryczałcie nie uwzględnia się kosztów noclegu, jeżeli pracownik, z uwagi na charakter pracy, nie ma możliwości skorzystania z noclegu poza miejscem pracy.
§ 15. 1. Pracownik odbywający podróż służbową otrzymuje zaliczkę w walucie obcej na niezbędne koszty podróży i pobytu poza granicami kraju.
2. Rozliczenia kosztów podróży służbowej należy dokonać w walucie otrzymanej zaliczki albo w walucie wymienialnej, w terminie siedmiu dni od zakończenia podróży.
3. Do rozliczenia należy załączyć dokumenty (rachunki) potwierdzające poszczególne wydatki; nie dotyczy to diet oraz wydatków objętych ryczałtami. Jeżeli uzyskanie dokumentu (rachunku) nie było możliwe, pracownik obowiązany jest złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania.
§ 16. Traci moc zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 maja 1996 r. w sprawie zasad ustalania oraz wysokości należności przysługujących pracownikom z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Monitor Polski Nr 34, poz. 346 i z 1997 r. Nr 34, poz. 328).
§ 17. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą od dnia 1 lipca 1998 r.
ZAŁĄCZNIK (pominięty)
