Milton Friedman

Żył w latach 1912-2006, wybitny ekonomista i twórca monetaryzmu. Był gorącym zwolennikiem wolnego rynku i małego udziału państwa w gospodarce wolnorynkowej, w celu zapewnienia wolności i politycznej stabilności. Zajmował się przyczynami zróżnicowania poziomu wynagrodzeń w różnych zawodach. Zwracał uwagę, że analizując rynek pracy i ogólny poziom wynagrodzeń zakłada się pewne uproszczenie. Traktuje się mianowicie rynek pracy jako homogeniczny i pomija zróżnicowanie poziomu płac w zależności od rodzaju pracy, czyli zawodu wykonywanego przez pracownika.

Friedman przeprowadził szczegółową analizę struktury podaży pracy, starając się ustalić, co determinuje różnorodność wynagrodzeń w poszczególnych zawodach. Wskazywał na trzy główne grupy czynników:

• pozapłacowe czynniki determinujące atrakcyjność zawodu,
• czynniki, które tworzą niezależne segmenty pracowników,
• czynniki wywołujące opóźnienia w dostosowywaniu się wynagrodzeń.

Był przeciwnikiem licencjonowania pewnych zawodów i sztucznego zawyżania wynagrodzeń w tych branżach. Krytykował ograniczenia i restrykcje, które pojawiły się w wielu zawodach dla osób chcących je praktykować. Przyrównywał to zjawisko do problemu taryf i ograniczeń celnych krępujących handel międzynarodowy i postulował jego ograniczanie, podobnie jak znoszenie barier handlu światowego. Uważał, że sztywność wynagrodzeń prowadzi do utrzymującego się bezrobocia. Analizował, podobnie jak Phelps, związki pomiędzy inflacją, zatrudnieniem i poziomem płac. Uważał, że nawet jeśli wysoka inflacja prowadzi do wzrostu zatrudnienia, to za wzrostem cen nie idzie wzrost płac. Friedman opowiadał się za znoszeniem nadmiaru regulacji i ingerencji państwa w poziom wynagrodzeń. Jego zdaniem o wysokości wynagrodzeń powinien decydować mechanizm rynkowy - równowaga między podażą a popytem na pracę.

W 1976 roku otrzymał Nagrodę Nobla za dokonania w zakresie analizy konsumpcji, historii i teorii monetarnej oraz za pokazanie złożoności polityki stabilizacji. Był członkiem zespołu doradców ekonomicznych prezydenta Nixona i Reagana, a w 1988 roku został uhonorowany Prezydenckim Medalem Wolności oraz Narodowym Medalem Naukowym. Do jego najważniejszych książek należą: “Essays in Positive Economics” (1953), “A Theory of the Consumption Function” (1957), “Kapitalizm i wolność” (1962, wydanie polskie 1984), “A Monetary History of the United States 1867-1960” (współautor, 1963), “Money Mischief” (1992). Jednym z jego słynnych zdań było: „Jeśli płacicie ludziom za to, że nie pracują a każecie im płacić podatki gdy pracują, nie dziwcie się, że macie bezrobocie”.