Henry Lawrence Gantt

(1861-1919), jeden z prekursorów nauk o zarządzaniu. Urodził się w Stanach Zjednoczonych. Jako nauczyciel szkół zawodowych kontynuował równolegle studia techniczne, które ukończył z tytułem inżyniera. Przełomowym momentem w biografii Gantta był 1887 r., kiedy to nawiązał bliską współpracę z Taylorem, która miała trwać wiele lat i zadecydowała o karierze życiowej.

W 1898 roku, gdy zakłady Bethlehem Steel Company zaangażowały Taylora do przeprowadzenia reorganizacji przedsiębiorstwa, Gantt został jego asystentem. Na ten okres przypada jedno z największych dokonań Gantta, a mianowicie opracowanie i wdrożenie czasowo-premiowego systemu płac, zwanego niekiedy bonusowym systemem Gantta lub systemem według zadania z premią. Stworzony system zakładał opracowanie specjalnej karty, na której wyszczególniano najlepszą metodę wykonania każdego zadania i czas przeznaczony na każdą z czynności. Gantt wpadł na pomysł, aby za wykonanie ustalonej wcześniej pracy dniowej robotnik otrzymywał dodatkowo premię (30-50% dniówki). Po wprowadzeniu tej premii ilość marnotrawionego czasu zmniejszyła się gwałtownie i wkrótce większość robotników pracujących przy maszynach zaczęła regularnie otrzymywać premię. Majster także otrzymywał określoną premię za każdą podległą mu maszynę, która wyrobiła premię, dzięki temu można było mieć pewność, że udzieli on wszelkiej możliwej pomocy robotnikom. Ponadto system Gantta przewidywał jeszcze jedną premię dla mistrza produkcji, mianowicie 50% dodatek w przypadku, jeśli wszyscy podporządkowani mu robotnicy wykonali zadania w ustalonym w instrukcji czasie. Skłoniło to mistrzów do poświęcenia szczególnej uwagi robotnikom najsłabszym. Dzięki wprowadzeniu premii za wykonanie zadań w ustalonym czasie uzyskano duże zwiększenie wydajności pracy, zmniejszyła się też liczba awarii maszyn i przerw z przyczyn organizacyjno-technicznych. Wprowadzony system płacy zwiększył inicjatywę i aktywność robotników.

Gantt widział potrzebę włączenia robotników do koncepcyjnej pracy organizatorskiej. Pozwalano robotnikom na układanie instrukcji. Autorzy tych, które nadawały się do wykorzystania zostawali odpowiednio za to nagradzani. Należy wspomnieć, że prócz stworzonego systemu, Gantt zasłynął jako twórca i projektant specyficznych wykresów, nazwanych w późniejszym czasie jego nazwiskiem. Wykresy Gantta są wykreślną metodą planowania i bieżącego kontrolowania zadań w czasie. Gantt opublikował m.in.: “Work, Wages, and Profits” (1916), i “Organizing for Work” (1917).