Koszty pracy w krajach Unii Europejskiej

Oczywistym jest, że niskie koszty pracy w danym kraju zwiększają jego konkurencyjność na rynku międzynarodowym. Z kolei wysokie koszty zatrudnienia często stanowią barierę dla przyciągania inwestorów i tworzenia nowych miejsc pracy. Mogą również prowadzić do zwiększania szarej strefy.
Z punktu widzenia pracowników ważny jest udział kosztów wynagrodzeń w łącznych kosztach pracy. Wysoka partycypacja pozapłacowych kosztów pracy, świadczy o tym, że z wysokich wynagrodzeń w dużej mierze korzysta państwo, a nie sami pracownicy. Artykuł przedstawia wysokość kosztów pracy w Polsce i Unii Europejskiej w ostatnich latach.

Zgodnie z definicją Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP), koszt pracy to całkowity koszt poniesiony przez pracodawcę w związku z zatrudnieniem pracownika. W ten sposób rozumiany koszt pracy obejmuje: wynagrodzenie za wykonaną pracę, wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy, premie i gratyfikacje, koszt posiłków, napojów, płatności w naturze, koszt mieszkań pracowników ponoszonych przez pracodawcę, wydatki pracodawcy na ubezpieczenia społeczne, koszty szkolenia, świadczenia społeczne i inne, takie jak: koszty transportu pracowników, odzież robocza, koszty rekrutacji oraz podatki traktowane jako koszty pracy.

Ile kosztuje zatrudnienie polskiego pracownika?

Koszty pracy w Polsce znacznie różnią się ze względu na branżę. Według danych GUS najwyższe, w ujęciu miesięcznym i godzinowym, wystąpiły w informacji i komunikacji. Niewątpliwie wpływ na to ma szybki w ostatnich latach wzrost wynagrodzeń w tej branży. Zwracają uwagę również wysokie koszty pracy w górnictwie.

Udział wynagrodzeń całkowitych w kosztach pracy w 2016 w Polsce według danych GUS wyniósł 77,5%. Najwyższy udział wynagrodzeń w kosztach pracy wystąpił w sekcji działalność finansowa (81,6%). Z kolei najniższy udział wynagrodzeń zasadniczych w górnictwie (26%).
Poniższa tabela prezentuje udział poszczególnych składowych w całkowitych kosztach pracy.

Koszty pracy w Polsce na tle Unii Europejskiej

Z danych Eurostatu wynika, że w 2017 roku jednostkowe koszty pracy w Polsce wyniosły 9,4 EUR za godzinę, przy średniej unijnej wynoszącej 26,8 EUR. W poszczególnych krajach wspólnoty wahały się w granicach od 4,9 EUR do 42,6 EUR.
Dane pokazują znaczne rozbieżności pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi. Polska należy do grupy państw o relatywnie niskich kosztach pracy. Najniższe wystąpiły w Bułgarii (4,9 EUR), Rumunii (6,3 EUR), Litwie (8 EUR), Łotwie (8,1 EUR), Węgrzech (9,1 EUR) i Polsce (9,4 EUR). Spośród krajów Unii Europejskiej, na drugim biegunie znalazła się Dania (42,5 EUR), Belgia (39,6 EUR), Szwecja (38,3 EUR) i Luksemburg (37,6 EUR).
W 2017 roku udział pozapłacowych kosztów pracy w kosztach pracy ogółem w Unii Europejskiej wynosił 24%. W państwach członkowskich UE udział pozapłacowych kosztów pracy również był bardzo zróżnicowany. Najwyższy wystąpił we Francji (32,8%), w Szwecji (32,6 %), na Litwie (28,8 %) i we Włoszech (27,7 %). Jak wynika ze statystyk Eurostatu, najmniejsze obciążenie wynikające z pozapłacowych kosztów pracy występowało na Malcie i w Luksemburgu - odpowiednio 6,5% i 12,2%. Polska należy do krajów o stosunkowo niskim udziale pozapłacowych kosztów, wynoszącym 19,2% całkowitych kosztów pracy w 2017 roku. Należy dodać, że w większości krajów udział kosztów pozapłacowych w kosztach pracy wzrasta z roku na rok.